دل از هجرت پر از سوزه کجایی
درونم آتش افروزه کجایی
نداشتم از اول بی وفایی
نمی دادم وگرنه آشنایی
خدایا تو را به ناخداییت قسم
تو را به باوفایان بی وفا قسم
تو را به نامردان مرد قسم
وتو را به عزیزم قسم که هیچگاه نتوانستم برایش قسم بخورم که تو قسم پذیر هستی قسم
به او بفهمان که دوستش دارم
و به او بفهمان که قسم خوردن زیباست اگر بفهمد که لیاقت قسم خوردن را دارد
و ای نا خدای کشتی من تو را قسم میدهم تنها کشتی مرا در ساحلش طوری قرار ده که جایی برای قسم باشد
وقسم خور تنها در حالتی اجازه ی لنگر انداختن را دهی که هیچ کشتی جز کشتی من نباشد
کشتی عشق است خدایا نا خدایش باش
( بر نارفیقان شرم باد )